czwartek, 20 czerwca 2019

The Entertainer - nauka gry


Treść lekcji:


1) Rozpoczęcie wykonywana wstępu utworu "The Entertainer".

Pod linkiem: https://drive.google.com/file/d/0B27ptZPAxy8URERHX245Vm1ONm8/view?usp=sharing znajduje się dwustronicowy zapis nutowy utworu.
Jest to dość znany utwór muzyki fortepianowej, standard w stylu Ragtime autorstwa Scotta Joplina. Oczywiście ta wersja zapisu nutowego jest uproszczona i dostosowana do możliwości adeptów gry na pianinie, ale i tak gra ze względu na specyficzny rytm nie będzie bardzo łatwa.
Całość utworu podzielimy na trzy części:
- wstęp (4 początkowe takty),
- środkowy fragment (od 5 taktu do 2 taktu na drugiej stronie),
- zakończenie (od 3 taktu na drugiej stronie do końca).
Omówienie zapisu nutowego wstępu:
- brak znaków przykluczowych, obowiązywać będą tylko przygodne znaki chromatyczne,
- metrum 4/4, z uwagi na dość skomplikowany rytm, będziemy ćwiczyć grę z liczeniem: 1 i 2 i 3 i 4 i,
- w zapisie nutowym drugiego i trzeciego taktu widnieją oznaczenia LH - lewa ręka i RH - prawa ręka, co oznacza że nuty drugiego taktu gramy lewą ręką (pomimo zapisu na górnej pięciolinii), a trzeci tak wykonujemy już normalnie - prawa ręką. W czwartym takcie wszystko wraca do normy - górna pięciolinia jest dla prawej ręki, a dolna dla lewej.
- nutu zapisane na tej samej wysokości, połączone łukiem, mają scalone brzmienia.

Korzystając z filmów:​






​proszę rozpocząć naukę od rozczytywania zapisu nutowego, a następnie proszę ćwiczyć grę oburącz z liczeniem na głos: 1 i 2 i 3 i 4 i.


Zadanie do wykonania:

Proszę nagrać wstęp utworu Entertainer z liczeniem na głos.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------


Jeśli jesteście zainteresowani kontynuacją nauki utworu i dostępem do kolejnych lekcji:
2) Nauka wykonywania środkowego fragmentu utworu rękoma osobno.
3) Nauka wykonywania środkowego fragmentu oburącz.
4) Wykonywanie początkowego i środkowego fragmentu w szybszym tempie.
5) Nauka wykonywania końcowego fragmentu utworu.
6) Wykonywanie całego utworu w szybszym tempie.
7) Doskonalenie gry z dźwiękiem metronomu.

proszę o kontakt na adres mailowy: domp.muz@gmail.com

niedziela, 16 czerwca 2019

Kołysanka Brahmsa - nauka gry


Treść lekcji:


1) Nauka wykonywania partii lewej reki.

Pod linkiem - https://drive.google.com/file/d/0B27ptZPAxy8Uc3VlOEpUSGh0RzA/view?usp=sharing znajduje się zapis nutowy jednej z wersji utworu. Powiem szczerze, że ciężko jest znaleźć coś odpowiedniego, dlatego zdecydowałem się na korzystanie z tego zapisu, który nieco skorygowałem.
Korekta dotyczy niektórych dźwięków w partii lewej ręki, a ponadto zapis nutowy posiada dokładnie zaplanowane palcowanie.

Omówienie zapisu partii lewej ręki:
- metrum 3/4, w większości taktów występują ósemki, jako 6 równych wartości rytmicznych.
- znak przykluczowy bemol B, obniża wszystkie napotkane nuty H o pół tonu i powoduje, że gra będzie obywała się w tonacji F-dur.
- wiele taktów zapisu nutowego powtarza się (np.3 pierwsze takty zapisu nutowego). Trzeba to zauważać i rozróżniać - wtedy nauka i ćwiczenie będą dużo łatwiejsze.

Przystępujemy do czytania nut partii lewej ręki w kluczu basowym, tak, jak pokazuję to na filmie




Następnie powtarzamy i ćwiczymy grę w stopniowo coraz to szybszym tempie, docelowo tak, jak robię to na filmie



Gra samą lewą ręką musi być doskonale wyćwiczona, aby nie przeszkadzała przy grze oburącz. Ucząc ostatnio tego utworu dwie uczennice, w każdym z tych przypadków zauważyłem spore problemy w grze oburącz, wynikające z niedomagań gry lewą ręką. Dlatego naukę rozpoczynamy od ręki lewej, dając jej więcej czasu na wyćwiczenie.
Proszę również więcej czasu poświęcić na wykonywanie tylko dwóch ostatnich taktów zapisu nutowego, gdzie gra ósemek palcami nr 1, 2 i 1, 3, wymaga "cyrkowej" umiejętności. Występuje tam rzadko spotykane przełożenie pierwszego palca - nad inny palec. Takie zagranie spotyka się nieraz w muzyce jazzowej i funkowej.


Zadanie do wykonania:


Proszę nagrać wykonanie partii lewej ręki w Kołysance Brahmsa.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jeśli jesteście zainteresowani kontynuacją nauki utworu i dostępem do kolejnych lekcji:
2) Czytanie partii prawej ręki i ćwiczenie wykonywania melodii utworu.
3) Łączenie prawej ręki z lewą i gra oburącz z liczeniem na głos.
4) Doskonalenie gry z liczeniem na głos w ostatniej linijce zapisu nutowego.
5) Wykonywanie utworu bez liczenia i gra z użyciem pedału.
proszę o kontakt na adres mailowy: domp.muz@gmail.com

niedziela, 2 czerwca 2019

Ciekawe pytania i odpowiedzi (4)

Pytanie:
Od czego zacząć naukę improwizacji jazzowej na fortepianie?

Odpowiedź:
Od słuchania muzyki jazzowej. To jest kluczowe w nauce jazzu, a niektóre osoby nie rozumieją tego.
Wielu muzyków jazzowych zaczynało od transkrybowania muzyki innych wykonawców.
Transkrybowanie polega zasadniczo na przerabianiu niektórych ulubionych melodii jazzowych i wykonywaniu ich na fortepianie, oraz zapoznawanie się i słuchanie tego co grają inni muzycy i wykonywanie tego samemu.
Takie postępowanie niezwykle rozwija słuch muzyczny, który jest bardzo ważny w muzyce jazzowej. Innym aspektem wykonywania cudzej muzyki jest dokładne zapoznanie się i dogłębne rozumienie tego co robią inni muzycy.
W praktyce polega to na tym, że bierzesz swój ulubiony utwór jazzowy i próbujesz wychwycić wszystko, co grają muzycy, ze słuchu. Dobrym początkiem jest transkrybowanie solówek na saksofonie lub trąbce, które mogą być najłatwiejsze do rozpoznania i zapamiętania. Należy także znajdować zmiany akordów i charakterystyczne układy harmoniczne. Akordy mogą być czasami trudne do rozpoznania, więc łatwiej jest to robić na podstawie znanych standardów, takich muzyków jak: Charlie Parker, Coleman Hawkins, Lester Young, do których można znaleźć opracowania nutowe.
Kiedy już poczujesz się wystarczająco pewnie, możesz spróbować transkrypcji partii fortepianu. Interesującą rzeczą do transkrypcji jest również partia basu, daje ona wyobrażenie o tym, co dzieje się w harmonii utworu.
Inną niezwykle ważną rzeczą jest nauka teorii muzyki. Jazz jest złożoną dziedziną wiedzy i należy wiele o tym czytać, poznawać go i starać się zrozumieć (nawet jeśli zgłębienie tego miałoby zająć długie lata).
Ostatnia rzecz, to spróbuj znaleźć ludzi, którzy również grają jazz i grając z nimi rozwijaj swoje umiejętności.
Jazz jest bardziej procesem gry niż stylem. Aby improwizować muzykę jazzową, potrzeba wielu lat praktyki i nauki.


Pytanie:
Co może inspirować do codziennego ćwiczenia gry na fortepianie?

Odpowiedź:
Odpowiedź na to pytanie będzie subiektywna. Mogę powiedzieć co mnie kiedyś inspirowało do ćwiczeń, ale również co obserwuję u swoich uczniów.
Według mnie motywacja powinna pochodzić z wnętrza osoby ćwiczącej, aby samodzielnie czuć potrzebę gry tak dużo, jak to możliwe.
Dla niektórych osób celem do ćwiczenia może być potrzeba polepszenia swoich umiejętności przed nadchodzącym koncertem lub sesją nagraniową. Jeśli chcesz robić postępy w trakcie ćwiczeń, powinieneś spróbować mentalnie połączyć swoje ćwiczenie z czymś znaczącym, jak występ lub chociażby próba generalna.
Należy wyznaczać sobie cele, zanim zacznie się ćwiczyć. Trzeba wziąć kartkę papieru i zapisać swoje bezpośrednie cele, które chce się osiągnąć podczas najbliższej sesji treningowej.
Zamiast kierować się zasadą ćwiczenia przez 30 minut, można skupić się na osiągnięciu celu muzycznego na dany dzień, bez względu na to, czy zajmie to 12 minut, czy 40 minut. Przykładem celu może być: „Zapamiętanie dwóch linijek zapisu nutowego” lub "Przeczytanie partii prawej ręki w końcowym fragmencie utworu".
Kiedy osiągniesz wytyczony cele, nagradzaj się jakąś drobną przyjemnością. Twój mózg zareaguje na system nagradzania „pętlą nawyku” - co oznacza, że ​​gdy otrzymasz nagrodę za zadanie, twój mózg jest skłonny powtórzyć udane zachowanie.
Możesz zmieniać harmonogram ćwiczeń i wytyczone cele w regularnych odstępach czasu, aby zachować swą motywację. Nie ma nic bardziej inspirującego niż robienie tego samego w kółko, i poprawianie się za każdym razem.
Poza tym zmieniaj wykonywaną muzykę, dodając nowe utwory i ćwiczenia do kolejnych sesji treningowych. Robiąc takie zmiany co 5 dni nie będziesz odczuwał znużenia. Oczywiście będziesz musiał powrócić do rzeczy, nad którymi pierwotnie pracowałeś, ale zmiana celów pomoże ci podtrzymać motywację do kolejnych ćwiczeń.
Jedną z metod jest stosowanie różnych technik do odtwarzania tego samego utworu, nad którym się pracuje, takich jak: wariacje w rytmach, gra w różnych oktawach lub tonacjach, dodawanie własnej dynamiki. Gdy następnie powrócisz do gry w normalnym rytmie i odpowiedniej oktawie lub tonacji, to poczujesz że gra jest o wiele łatwiejsza.
Podziel swoje ćwiczenie na bloki czasowe dla różnych zadań. Zajmuj się kilkanaście minut graniem gam i pasaży. Przez kolejne kilkanaście minut ćwicz aktualnie przerabiany utwór. Poświęć również kwadrans na czytanie nowych zapisów nutowych, na odpowiednim poziomie trudności.
Chodź na koncerty doskonałych muzyków, aby naładować się energią i po powrocie do domu wykorzystać ten wkład, aby podsycić swoją chęć do ćwiczeń.
Mam nadzieję, że te sugestie ułatwią Ci systematyczne ćwiczenia i zainspirują Cię do bycia wspaniałym muzykiem.
------------------------------------------------------------------------------------------
(ciąg dalszy pytań i odpowiedzi nastąpi)

 Nauka gry online...Nauka gry online...Nauka gry online... 

 Ciekawe pytania i odpowiedzi (1)    Ciekawe pytania i odpowiedzi (2)    Ciekawe pytania i odpowiedzi (3)