sobota, 1 listopada 2014

Znaki repetycji

W celu uproszczenia i skrócenia zapisu nutowego stosuje się pewne umowne znaki graficzne zwane znakami repetycji.

1. Powtarzaną część utworu ogranicza się, z obydwu stron, podwójną kreską z dwiema kropkami. Kreski stojące po zewnętrznej stronie części powtarzanej są grubsze, po wewnętrznej zaś cieńsze i zaopatrzone kropkami. Kropki stawia się nad drugą i trzecią linią:


2, Jeżeli utwór ma być powtarzany od początku, znak powtórzenia stawia się tylko na końcu, po ostatnim takcie:

3. Jeśli dwa znaki repetycji spotykają się, rysujemy tylko jedną grubą kreskę w środku - natomiast po bokach, po jednej cienkiej kresce z kropkami:

4. Często powtarzana część utworu może posiadać różne zakończenia. Wówczas zakończenie grane za pierwszym razem oznacza się klamrą poziomą podpisaną cyfrą 1, lub oznaczeniem prima volta. Znak repetycji umieszcza się po pierwszej volcie. Przy powtórnym wykonaniu zamiast pierwszej volty wykonuje się od razu drugą, również oznaczoną klamrą poziomą z cyfrą 2, lub napisem seconda volta:

Oprócz przedstawionych znaków graficznych repetycji stosuje się również słowne oznaczenia powtórzeń ale o tym już w kolejnym wpisie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz