wtorek, 24 marca 2020

Trudne pytania i odpowiedzi (1)

Pytanie:
Co ma zrobić uczeń, gdy zaczyna mu się nudzić nauka gry na pianinie.

Odpowiedź:
No nie wiem. Może niech przeczyta takie oto krótkie opowiadanie.

     - Pamiętam jak późnym latem powiedziałem mojej zapracowanej mamie, że nie mogę się już doczekać powrotu do szkoły, oraz że się strasznie nudzę, bo nie mam nic ciekawego do robienia. Pożałowałem tych słów, bo zaraz usłyszałem, że jest mnóstwo czynności do wykonania: poskładanie prania, umycie podłogi w łazience, odkurzenie pokoju, wyrzucenie śmieci.
     - Na przyszłość wolałem pograć na pianinie niż wyrywać chwasty w ogródku lub zbierać spadłe owoce. Wybierałem więc nowy utwór i cierpliwie nad nim pracowałem. Następnie różnicowałem swój repertuar grając muzykę barokową, romantyczną, utwory nowoczesne. Ćwiczyłem pasaże i arpeggia, aż stały się one moją drugą naturą i mogłem je wykonywać w myślach na lekcji biologii lub geografii lub w trakcie kazania w kościele [sic!].



<img alt="Znudzenie nauką gry" src="znudzenie-nauką-gry.png" />

     - Nie wiem jak to się stało, ale moje zainteresowanie grą na pianinie stopniowo rosło i chciałem nawet jeść i spać przy instrumencie. Oczywiście nie było to możliwe, bo w pokoju z instrumentem znajdował się domowy telewizor, a moje biurko do nauki stało w innym pokoju. Te utrudnienia sprawiły że czas spędzany przy instrumencie był tym cenniejszy. Odkryłem, że im więcej wkładam zaangażowania i im bardziej wygładzam zmarszczki w każdym takcie wykonywanej muzyki, tym bardziej instrument działa na mnie jak magnes. Czułem, że przyciąga mnie z drugiego pokoju, z ławki szkolnej, z nawy kościelnej.
     - Nigdy nie zostałem wielkim artystą koncertowym, jednak nadal, po wielu latach, czerpię przyjemność z rozczytywania i zapamiętywania nowego utworu. Cieszę się słuchając wprawnym uchem muzyki, którą wykonują inni. Kiedy moje palce staną się zbyt niedołężne, a plecy zbyt zmęczone, aby siedzieć przy instrumencie, nadal będę grać w myślach i słuchać muzyki zgadując lub rozpoznając jaka to kompozycja lub w czyim wykonaniu.
A jeśli stracę zupełnie słuch, muzyka pozostanie w mojej głowie.
     - Nigdy nie nudzę się muzyką. Gra na pianinie nigdy mnie nie nudzi.