Mistrzowie klawiatury (1)

Czterej romantycy, w których grze dominowała uczuciowość i emocje:

Maurizio Pollini (ur. 1942) - pianista włoski, zwycięzca  Konkursu Chopinowskiego w 1960 r. Artysta dysponuje jasnym, okrągłym dźwiękiem, nienaganną techniką i bogatą wyobraźnią muzyczną. Z nagrań płytowych Polliniego wyróżnić można szczególnie etiudy Chopina, Fantazję C-dur i I sonatę Schumana.  

Władimir Aszkenazi (ur. 1937) - rosyjski pianista, osiadły na Islandii, zdobywca II nagrody na Konkursie Chopinowskim  w 1955 r. Ekstrawertyczny pianista dbający o efektowność swoich wykonań, dysponujący szerokim, pełnym blasku, metalicznym dźwiękiem. Nagrywał repertuar Beethovena, Rachmaninowa, Prokofiewa, Chopina i Mozarta.

Alfred Brendel (ur. 1931) - austriacki pianista, liryczny poeta i romantyk. Swego czasu nagrał cały ogromny repertuar, specjalizując się w Schubercie, Mozarcie, Beethovenie, Brahmsie i Liszcie. Jest mistrzem liryzmu, pastelowych kolorów, zamglonego dźwięku i nieco kokieteryjnej serdeczności.

Claudio Arrau (1903 - 1991) - wybitny chilijski pianista i pedagog, założyciel prywatnej szkoły gry dla pianistów. W początkowym okresie kariery jego grę cechowała spontaniczność i wyjątkowa porywczość. Grając z polotem i uczuciem, dysponował wtedy niepowtarzalnym, bogatym tonem, szeroką frazą i doskonałą techniką. W późniejszym okresie jego wykonania zaczęła cechować powaga i dostojność, a nagrania sonat Beethovena, utworów Brahmsa i dzieł Schumanna i Liszta, nabrały patosu i głębi brzmienia.

INNE WPISY O TEJ TEMATYCE
 Glenn Gould   Regina Smendzianka   Ignacy Paderewski