wtorek, 26 sierpnia 2014

Enharmonia dźwięków

Dźwięki o tym samym brzmieniu a o różnej nazwie i pisowni nazywamy dźwiękami enharmonicznymi lub enharmonicznie równoważnymi.

<img alt="Enharmonia dźwięków" src="enharmonia-dźwięków.jpg" />

Wyjaśnię to dokładnie, gdyż po wpisie  Enharmonia gam  otrzymałem drogą mailową zapytanie i prośbę o wyjaśnienie.

Dźwięk C (na lewo od dwóch czarnych klawiszy) można przedstawić na pięciolinii w trojaki sposób:
- jako nuta H z krzyżykiem (w kluczu wiolinowym krzyżyk i nuta np. na trzeciej linii),
- jako nuta C (w kluczu wiolinowym nuta np. między trzecią a czwartą linią),
- jako nuta D z podwójnym bemolem (w kluczu wiolinowym dwa bemole i nuta np. na czwartej linii).
Dźwięk Cis (lewy z dwóch czarnych klawiszy) można przedstawić na pięciolinii na trzy sposoby:
- jako nuta H z podwójnym krzyżykiem (w kluczu wiolinowym - znak podwójnego krzyżyka i nuta np. na trzeciej linii),
- jako nuta C z krzyżykiem (w kluczu wiolinowym krzyżyk i nuta np. między trzecią a czwartą linią),
- jako nuta D z bemolem (w kluczu wiolinowym bemol i nuta np. na czwartej linii).
Dźwięk D (pomiędzy dwoma czarnymi klawiszami) można przedstawić na pięciolinii w trojaki sposób:
- jako nuta C z podwójnym krzyżykiem (w kluczu wiolinowym - znak podwójnego krzyżyka  i nuta np. między trzecią a czwartą linią),
- jako nuta D (w kluczu wiolinowym nuta np. na czwartej linii),
- jako nuta E z podwójnym bemolem (w kluczu wiolinowym dwa bemole i nuta np. między czwartą a piątą linią).
Dźwięk Dis (prawy z dwóch czarnych klawiszy) można przedstawić w następujący sposób:
- jako nuta D z krzyżykiem (w kluczu wiolinowym krzyżyk i nuta np. pod pierwszą linią),
- jako nuta E z bemolem (w kluczu wiolinowym bemol i nuta np. na pierwszej linii),
- jako nuta F z podwójnym bemolem (w kluczu wiolinowym dwa bemole i nuta np. miedzy pierwszą a drugą linią).
Dźwięk E (na prawo od dwóch czarnych klawiszy) można przedstawić na pięciolinii w trojaki sposób:
- jako nuta D z podwójnym krzyżykiem (w kluczu wiolinowym znak podwójnego krzyżyka i nuta np. pod pierwszą linią),
- jako nuta E (w kluczu wiolinowym np. na pierwszej linii),
- jako nuta F z bemolem (w kluczu wiolinowym bemol i nuta np. między pierwszą a drugą linią).
Dźwięk F - podobnie jak dźwięk C - na trzy sposoby: z krzyżykiem, jako sama nuta i z dwoma bemolami.
Dalej podobnie dźwięk Fis i następne, aż do dźwięku H.
Omówię jeszcze dźwięk który zapisywany może być tylko na dwa sposoby.
Dźwięk Gis (środkowy z trzech czarnych klawiszy) można przedstawić:
- jako nuta G z krzyżykiem (w kluczu wiolinowym krzyżyk i nuta np. na drugiej linii),
- jako nuta A z bemolem (w kluczu wiolinowym bemol i nuta np. miedzy drugą a trzecią linią).

Korzystanie w praktyce z tych wiadomości ma miejsce w trakcie gry na instrumencie i dopiero wtedy staję się zupełnie zrozumiałe a nawet wręcz oczywiste.

WPISY O PODOBNEJ TEMATYCE

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz