Znaki chromatyczne

Chromatyka (oznaczająca barwę, kolor) jest to zasada takiego doboru dźwięków, która w melodii opartej na dźwiękach danej gamy majorowej lub minorowej oprócz dźwięków gamowłaściwych stosuje również ich podwyższenia lub obniżenia.

Do podwyższania i obniżania zapisanego dźwięku służą następujące znaki chromatyczne:

 Krzyżyk oznacza podwyższenie o półton dźwięku, do którego się odnosi - do nazwy literowej dodaje się wówczas końcówkę -is.

 Bemol oznacza obniżenie o pół tonu dźwięku, do którego się odnosi - do nazwy literowej wówczas dodaje się końcówkę -es.

Krzyżyk podwójny i bemol podwójny oznaczają odpowiednio podwyższenie i obniżenie dźwięku o dwa półtony.

  Kasownik oznacza zniesienie działania krzyżyka lub bemola tak pojedynczego, jak i podwójnego.

Znak chromatyczny podwyższa lub obniża nie tylko nutę przed którą jest bezpośrednio umieszczony, ale również wszystkie inne nuty posiadające tę samą wysokość a następujące w tym samym takcie.
Jeśli znaki chromatyczne (krzyżyki lub bemole) są stałe w jakimś utworze, wówczas umieszczamy je na początku każdej pięciolinii po znaku klucza i nazywają się one znakami przykluczowymi.

WPISY O PODOBNEJ TEMATYCE
 Nuty i klawisze   Rozpoznanie tonacji