Rytm reguluje następstwo dźwięków w utworze muzycznym w czasie i organizuje dźwięki w określone grupy. Zróżnicowanie rytmiczne nadaje utworowi określony charakter muzyczny.
Przedstawiony podział wartości rytmicznych jest wynikiem podziału dwójkowego, który jest podstawą stosunków rytmicznych we współczesnym zapisie muzycznym. Zasada ta polega na dzieleniu większej wartości rytmicznej na dwie mniejsze - tak jak na rysunku.
Największą wartością czasową jest cała nuta. Kolejną o połowę mniejszą jest półnuta, następną ćwierćnuta, kolejną ósemka, następną szesnastka i wreszcie trzydziestodwójka.
Wszystkim wartościom rytmicznym nut odpowiadają analogiczne wartości pauz, które oznaczają czas trwania przerw między dźwiękami.
WPISY O PODOBNEJ TEMATYCE
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz