Melodyka utworu muzycznego

Melodyka to następstwo dźwięków różnych wysokości, opartych o schemat rytmiczno - metryczny.
Każda melodia posiada charakterystyczne cechy:
- Punkt kulminacyjny (najmocniejszy moment w utworze).
- Dźwięk najwyższy i dźwięk najniższy.
- Ambitus (rozpiętość interwałowa pomiędzy najniższym a najwyższym dźwiękiem melodii).
- Charakterystyczne interwały.
- Charakterystyczne zwroty lub wartości rytmiczne.
- Kierunek: wznoszący, opadający, linia falista, linia pozioma.

Wszystkie te cechy sprawiają, iż wyróżnić możemy następujące rodzaje melodyki:

- Melodyka kantylenowa. Jest to melodia o lirycznym, śpiewnym charakterze. Dotyczy zarówno melodii śpiewanej, jak i wykonywanej na instrumencie.

- Melodyka figuracyjna. Figuracja to przetwarzanie przez kompozytora motywów rytmicznych i melodycznych w utworze muzycznym, za pomocą rozdrobnienia rytmu. Często mówimy o figurowanej melodii, figurowanym basie.

- Melodyka ornamentalna. Ornament z j. łac. to ozdoba. Ornamentyka to stosowanie ozdobników w utworze muzycznym, a melodia ornamentalna to melodia upiększona ozdobnikami. Do najczęściej spotykanych ozdobników należą: przednutka, obiegnik, tryl, tremolo, glissando, arpeggio, mordent.

- Melodyka deklamacyjna. Deklamacja, deklamowanie - to recytowanie tekstu. Jest to melodia zbliżona do mowy. Melodia deklamacyjna występuje w recytatywach, mających na celu przyśpieszanie akcji w utworze dramatycznym.

WPISY O PODOBNEJ TEMATYCE
 Metrum   Tonacja utworu   Utwór muzyczny